'Ik wil de mensen in Gaza blij maken', Fares is op de Spelen voor Palestina

Als Fares verder komt in het toernooi, zou een Israëliër zijn tegenstander kunnen worden. "Ik zal nooit tegen hem kunnen vechten", zegt hij in een interview met RTL Nieuws.

Fares vindt het fantastisch in het olympisch dorp. "Ik ontmoet allerlei mensen uit allemaal verschillende landen die aardig tegen me doen en met de Palestijnen meeleven." Hij is trots dat hij als een van de weinige Palestijnen op de Spelen is. Hij wil vooral zijn familie in Gaza trots maken, en alle andere mensen daar die in verwoeste huizen moeten leven. 

Als hij ze spreekt, krijgt hij van hen de ellendige verhalen te horen. Ze hebben hun huis verloren bij de bombardementen en moesten al meerdere keren vluchten. Onder de vele doden in Gaza zijn ook tientallen sporters. Sporters die ook op de Spelen hadden kunnen staan. "Ik probeer te focussen op mijn sport, maar dat is moeilijk. Vanochtend nog zag ik op YouTube beelden van nieuwe bombardementen. De kinderen en vrouwen die omkomen, het maakt me verdrietig. Soms moet ik huilen."

Palestijnse vlag

De Palestijnse vlag op zijn judopak geeft hem kracht. "Als ik daarnaar kijk, veranderen mijn woede, pijn en verdriet in energie om te kunnen vechten."

Fares doet voor het eerst mee aan de Olympische Spelen. En – nog bijzonderder voor hem – het is voor het eerst dat hij voor Palestina uitkomt. "Eindelijk heb ik de kans om iets voor mijn land te doen", zegt hij. "De liefde voor Palestina heb ik van jongs af aan meegekregen van mijn ouders."

"Ik wil de mensen die door de oorlog in Gaza in ellende leven blij maken. Ik wil winnen om een glimlach op hun gezichten te krijgen." Om de medailles gaat het hem niet. Natuurlijk droomt hij ervan, en bij judo is alles mogelijk. Maar hij weet dat het moeilijk wordt. "Belangrijker vind ik het om via sport aandacht te vragen voor de ellende in Gaza."

Wij bestaan

"Ik wil dat de wereld ziet wat daar gebeurt. Via sport kan ik laten zien dat we bestaan en het recht hebben om te bestaan." Ook vindt hij het belangrijk om de wereld kennis te laten maken met de Palestijnen, hoe ze echt zijn. "Ik wil het beeld over Palestijnen veranderen. We worden onterecht gezien als terroristen. Ik laat zien dat we ook topsporters kunnen zijn, als we de kans krijgen."

Hij wil ook een voorbeeld zijn voor Palestijnse kinderen, die nu een uitzichtloos bestaan hebben. "Ik wil dat ik hen een beetje gelukkig kan maken en dat ze hoop houden dat het goed kan komen."

Vandaag is het zijn dag op de Spelen. Dan komt Fares op de mat in de klasse onder 81 kilo. In de eerste ronde moet hij tegen een judoka uit Tajikistan. Als hij verder komt in het toernooi kan een Israëlische judokampioen zomaar eens zijn tegenstander worden. Die judoot in dezelfde categorie.

Als dat gebeurt – Fares wil er eigenlijk niet eens aan denken – dan zijn de Olympische Spelen wat hem betreft voorbij. Ook als dat hem een medaille zal kosten, stapt hij eruit. "Ik zal absoluut niet tegen hem spelen. Ook al word ik gediskwalificeerd voor de komende tien jaar. De Israëliër vertegenwoordigt een land dat mijn familieleden in Gaza bombardeert", zegt hij. "Als ik toch tegen hem vecht, dan is het alsof ik de bombardementen van mensen in Gaza rechtvaardig."

Sport en politiek gescheiden

Fares is het ermee eens dat sport en politiek gescheiden moeten blijven, maar hij ziet dat dat niet altijd gebeurt. "Door de oorlog in Oekraïne zijn de Russische en Belarussische landenteams niet welkom op de Olympische Spelen. Maar het Israëlische team kan wel meedoen ondanks de gruwelijkheden die het leger in Gaza heeft aangericht."

Fares is geboren en getogen in kamp Yarmouk voor Palestijnse vluchtelingen in de Syrische hoofdstad Damascus. De opa's en oma's van Fares komen uit het dorp Tarshiha in het noorden van Palestina, dat in 1948 door Israël werd bezet tijdens al-Nakba (de catastrofe, in het Arabisch).

Op negende begonnen

In het kamp begon hij op zijn negende met judo. Zijn oudste broer deed het en Fares was gefascineerd door de worpen die hij hem leerde. "Het zag er gaaf uit, dus ik wilde het ook kunnen." In het kamp was een 'armoedig clubje' opgezet. "Het was niet meer dan een ruimte bedekt met matten. Dit noemden we de Arabisch Palestijnse judoclub."

Daar werd gelijk duidelijk dat Fares talent had. Hij leerde snel en werd steeds beter in judo. "Ik ben dankbaar voor mijn trainer die in mij geloofde en me speciale aandacht gaf."

Drie jaar later won Fares het kampioenschap van Damascus. Twee jaar erna werd hij kampioen van Syrië. Hij kwam namens Syrië drie keer uit op de West-Aziatische Spelen in China, Rusland en Libanon. Eén keer won hij. "Daarna ontstond mijn droom om namens Palestina te judoën." 

Kampioen

Vanwege de oorlog in Syrië moest hij met zijn familie opnieuw vluchten. Met een bootje stak hij de zee over naar Europa. In 2015 kwam hij aan in Duitsland, waar hij nu negen jaar woont. In Duitsland bleef Fares judoën. "Ik werd lid van een kleine Duitse club in mijn stad. Ik kon me bewijzen tussen Duitse spelers van hoog niveau." 

Hij nam deel aan toernooien in Duitsland en won regelmatig. Hij deed ook mee aan internationale toernooien met een team van vluchtelingen, zoals het WK in Tokio in 2019 en het WK in Oezbekistan in 2022.

Fares ziet dat een deel van de wereld anders naar Palestina kijkt sinds de oorlog. Dat merkte hij ook tijdens de openingsceremonie van de Spelen, waarbij hij met de zeven andere Palestijnse deelnemers in een boot over de Seine voer. "We droegen shirts met een patroon van de Palestijnse sjaal. Heel veel toeschouwers riepen 'free Palestine'. Ik kreeg er kippenvel van." Ook in het olympisch dorp merkt hij dat. "We love Palestine", zeggen ze. 

Deze positieve aandacht voor Palestijnen maakt hem blij. "Ik zie dat heel veel mensen meeleven met de Palestijnen in Gaza. Hopelijk kan mijn deelname aan de Spelen een klein beetje verschil maken."