De dood van hulphond Darco zette honden- en vuurwerkliefhebbers weer tegenover elkaar
De 9-jarige hulphond Darco van de slechtziende Brenda overleed op 4 januari nadat hij was geschrokken van vuurwerk. Dit bericht maakte veel los bij hondenbezitters, maar ook bij voor- en tegenstanders van een vuurwerkverbod, ziet RTL Nieuws-redacteur Lisanne van Sadelhoff.
Een nagekomen vuurwerkbericht, afgelopen week – zo'n bericht dat je eigenlijk niet wil lezen: hulphond Darco schrok zo van de knallen, dat hij ervandoor ging, en enkele meters verderop in elkaar zakte. De dierenarts heeft het dier nog gereanimeerd, maar het mocht niet baten.
'Hij was mijn wereld', zei zijn baasje, die kampt met slechtziendheid, 'hij was mijn hondenkind'. Er moeten heel veel mensen onbewust hebben geknikt. Want: er zijn heel veel hondenvaders en -moeders in Nederland. En heel veel hondenkinderen die een trillend rietje worden door vuurwerk. Al die hondenouders die hebben zich ongetwijfeld, een fractie van een seconde, ingebeeld hoe het moet zijn geweest als het hún viervoeter was geweest, die in elkaar was gezakt door iemand anders toedoen en ’s avonds dan niet meer aan hun voeteneind zou liggen, niet meer zou bedelen om botjes, of om aaitjes of beide. Zo’n gedachte die je dan direct weer van je af wilt schudden.
'Wat een verdriet', schrijft iemand. 'Och, dit beest.' En ook: 'Wat moet dit afschuwelijk zijn geweest voor het dier.' 'Arm dier, arm baasje', 'Wat een drama'.
Maar het bericht wakkerde ook de – inmiddels alom gevoerde – discussie over het vuurwerkverbod aan, en of illegaal vuurwerk strenger moet worden aangepakt. 'Verbieden die hap', 'als we het niet meer verkopen, hoeven we het ook niet meer te beboeten of handhaven', zegt iemand anders.
Anti-vuurwerkcampagne
Dat wakkerde weer felle reacties uit vanuit het pro-vuurwerkkamp: 'Dan zal die hond ook wel wat anders onder de leden hebben gehad', 'dit bericht wordt gewoon gebruikt voor de anti-vuurwerklobby', 'de anti-vuurwerkcampagne draait weer op volle toeren…' 'Beetje onzin om een zwak hart aan vuurwerk te koppelen.'
Uit de reacties onder dit bericht bleek twee dingen: kom niet aan iemands hond, máár: kom ook niet aan iemands vuurwerkplezier. Twee heiligdommen die elkaar rondom de jaarwisseling nogal in de weg staan.
'Een hoog ik-ik-ik-gehalte hier', schrijft ook iemand, wijzend op het feit dat zowel voor- als tegenstanders het bericht gebruiken om de eigen mening te deponeren. 'Nederland meningenland.'
Niet alleen voor gezelschap
Maar er was één reactie die overal bovenuit sprong, afkomstig van een vrouw die ook een Darco heeft. Het bericht bevatte geen mening, geen oordeel, maar een kwetsbare uitleg over iets wat heel veel mensen – vuurwerkliefhebbers maar zelfs ook hondenliefhebbers – niet begrijpen.
'Deze mevrouw had haar hond niet alleen voor gezelschap. Ik heb ook een hulphond. Door mijn hond kan ik zelfstandig boodschappen doen, naar de dokter, naar het ziekenhuis... Als mijn hond er niet meer zou zijn, zou ik heel veel meer hulp nodig hebben en niet alleen de deur uit kunnen. Haar hond, en mijn hond, geeft ons leven terug in de maatschappij.'